Author name: OPEN Foundation

Recentelijk heeft de Britse Psychological Association een speciaal themanummer van ´The Psychologist´ (September 2014, vol. 27) aan de toenemende populariteit van onderzoek naar psychedelica gewijd. Dit is de eerste keer dat er een uitgebreide publicatie over de complexiteit van de psychedelische ervaring verscheen in het blad.

David Nutt (2014) stelt, in het eerste artikel van het nummer, dat de wetenschappelijke desinteresse van het verleden verklaard kan worden door de maatschappelijke poging om psychedelica van hun “waarde en belang” te ontdoen om morele redenen. De politieke redenering gaat als volgt: hoe kunnen we anders dan het onderzoek naar psychedelica veroordelen wanneer het risico bestaat dat dit onderzoek recreatief gebruik zou kunnen legitimeren? Ondanks de mogelijke maatschappelijke risico’s stelt Nutt dat “het falen van de wetenschappelijke gemeenschap (met name neurowetenschappers) om te protesteren tegen het verbod op onderzoek naar hallucinogenen, één van de meest ontstellende vergissingen van de laatste eeuw is, en dat die ongedaan moet worden gemaakt. Psychologen en andere neurowetenschappers moeten het recht opeisen om deze drugs te bestuderen” (2014).

Vele neurowetenschappers hebben niet gewacht tot Nutt met deze oproep kwam om te beginnen met het ontrafelen van de relatie tussen psychedelische drugs en de menselijke hersenen. In How do psychedelics work on the brain? (het tweede artikel) beschrijven Carhart-Harris, Kaelen en Nutt (2014) de psychedelische ervaring, beginnend bij het niveau van neurotransmitters en eindigend bij de grootschalige neuronale systemen in het brein. De voor de hand liggende vraag voor de psychologie (zoals aangegeven in de titel van het themanummer) is of de neuronale dimensie ons iets kan vertellen over de psychedelische ervaring dat nog binnen ons gebied van betekenis ligt, of zoals Jameson het stelt, “our cognitive mapping” (1991).

In het derde artikel neemt Vaughan Bell (2014) een andere invalshoek en stelt hij de vraag: wat kunnen we leren uit de manieren waarop andere culturen omgaan met hallucinogene drugs? Bell stelt dat “drugs-geïnduceerde hallucinaties vaak worden onderzocht alsof ze volledig kunnen worden begrepen als chemische reacties in het brein”. In Bell’s gedachtegoed is het niet in het brein, maar juist in de cultuur en de relatie tussen het individuele en de sociale context waar de interessante effecten plaatsvinden.

Het vierde artikel, geschreven door Henry David Abraham (2014), verbindt de drie eerdere artikelen door het onderzoek van de auteur naar HPPD (hallucinogen persisting perception disorder) te beschrijven. Abraham geeft hierin een fenomenologische beschrijving van de complexe dynamiek tussen de neuronale en de psychologische dimensies van HPPD.

Charles Grob, Ira Byock en Erica Rex breiden, in het vijfde artikel Viewpoints: Experiences of hallucinogen treatment (2014), de denkwijze van Abraham uit door inzicht te geven in het ‘nieuwe’ veld van psychedelische therapie. “Verschillende deelnemers”, zegt Byock, “rapporteren niet alleen een vermindering van angst of depressie, maar ook een langdurig gevoel van welzijn. Sommigen uiten een gevoel van vrede, dankbaarheid voor hun leven, vergiffenis naar anderen en naar henzelf, en minder angst en meer zekerheid over de toekomst”. De door Grob beschreven behandelinterventie voor “existentiële angst” wordt gezien als slechts een van de vele mogelijke toepassingen van psychedelica.

Alle artikelen zijn in de september editie van The Psychologist verschenen (volume 27, 9) “A brave new world for psychology?”

 
Referenties
Abraham, H. D. (2014). When the trip doesn’t end. The Psychologist, 27(9), 670-673.
Bell, V. (2014). Cultures of chemically induced hallucinations. The Psychologist, 27(9), 666-669.
Carthart-Harris, R., Kaelen, M., & Nutt, D. (2014). How do hallucinogens work on the brain? The Psychologist, 27(9), 662-665.
Grob, C.S., Byock, I.R., Rex, E. (2014). Viewpoints: Experiences of hallucinogen treatment. The Psychologist, 27(9), 676-679
Jameson, F. (1991). Postmodernism, or, the cultural logic of late capitalism. Durham, NC: Duke University Press.
Nutt, D. (2014). A brave new world for psychology? The Psychologist, 27(9), 658-661.

De resultaten van een pilotstudie waarin therapie in combinatie met psilocybine werd ingezet bij de behandeling van een tabaksverslaving [fusion_builder_container hundred_percent=”yes” overflow=”visible”][fusion_builder_row][fusion_builder_column type=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”no” center_content=”no” min_height=”none”][1] bieden een hoopvol perspectief in de strijd tegen één van de meest hardnekkige en dodelijkste verslavingen van deze tijd [2].

In het onderzoek aan de Johns Hopkins University School of Medicine werd een cognitieve gedragstherapie aangevuld met maximaal drie psilocybinesessies. Van de vijftien rokers die met het onderzoek meededen lukte het er twaalf (80%) na de behandeling een halfjaar gestopt te blijven [3]. De deelnemers ervoeren een toename van controle over hun rookgedrag, een verhoogde mate van spiritualiteit en een toegenomen gevoel van persoonlijk welzijn. Een interessante bevinding is dat bij de drie deelnemers die het niet was gelukt te stoppen, er na zes maanden wél een vermindering in het aantal gerookte sigaretten per dag te zien was.

Vanwege het ontbreken van een controlegroep in deze experimentele studie is het (nog) niet mogelijk om het veelbelovende effect van de behandelmethode toe te schrijven aan de werking van psilocybine. Desalniettemin duiden deze eerste bevindingen op een gunstiger behandelresultaat van psilocybine in combinatie met cognitieve gedragstherapie (80% succesratio) dan een behandeling met behulp van reguliere farmaca, zoals buproprion (succesratio rond de 25%) en varenicline (succesratio rond de 34%) [4], of in vergelijking met een combinatie van buproprion, nicotinevervanging, en een intensieve vorm van cognitieve gedragstherapie (succesratio rond de 50%) [5][6]. Vervolgonderzoek is wenselijk om het behandelpotentieel van psilocybine over het volle domein te kunnen beoordelen.

Het idee om verslavingen tegen te gaan met behulp van psychedelica is overigens niet nieuw. In de jaren ’50 en ’60 werd er al veel onderzoek verricht naar de therapeutische potentie van deze middelen. De geïnteresseerde lezer kan zich wenden tot een meta-analyse van Teri Krebs (2012), waarin op basis van de resultaten van zes van deze studies wordt geconcludeerd dat de behandeling van alcoholisme met behulp van LSD erg effectief leek te zijn.

 
[1] Johnson, Garcia-Romeu, Cosimano, & Griffiths (2014)
[2] Wereldgezondheidsorganisatie (2011)
[3] Er moet rekening gehouden worden met het feit dat enkele deelnemers aangaven tussen de laatste behandelsessie en de nameting zes maanden later een terugval te hebben gehad (lees: hebben gerookt), maar zelf in staat waren deze te corrigeren.
[4] Gonzales et al., 2014; Jorenby et al., 2014
[5] Hall et al., 2009; Killen et al., 2008
[6] Succesratio’s zijn gebaseerd op een 7-daagse puntprevalentie abstinentie na zes maanden. Zowel op basis van zelfrapportage als op basis van een urine- en ademtest.
 
Referenties
Gonzales, D., Rennard, S. I., Nides, M., Oncken, C., Azoulay, S., Billing, C. B., … Reeves, K. R. (2014). Varenicline, an ␣ 4 ␤ 2 Nicotinic Acetylcholine Receptor Partial Agonist, vs Sustained-Release Bupropion and Placebo for Smoking Cessation, 296(1), 47–55.
Hall, S. M., Humfleet, G. L., Muñoz, R. F., et al. (2009). Extended treatment of older cigarette smokers. Addiction, 104, 1043-1052
Johnson, M. W., Garcia-Romeu, A., Cosimano, M. P., & Griffiths, R. R. (2014). Pilot study of the 5-HT2AR agonist psilocybin in the treatment of tobacco addiction. Journal of Psychopharmacology (Oxford, England), (September). doi:10.1177/0269881114548296
Jorenby, D. E., Hays, J. T., Rigotti, N. A., Azoulay, S., Watsky, E. J., Williams, K. E., … Reeves, K. R. (2014). Efficacy of Varenicline, an α4β2 Nicotinic Acetylcholine Receptor Partial Agonist, vs Placebo or Sustained-Release Bupropion for Smoking CessationA Randomized Controlled Trial. JAMA, 296, 56-63.
Killen, J. D., Fortmann, S. P., Schatzberg, A. F., et al. (2008). Extended cognitive behavior therapy for cigarette smoking cessation. Addiction, 103, 1381-1390.
Krebs, T. S., & Johansen, P.-Ø. (2012). Lysergic acid diethylamide (LSD) for alcoholism: meta-analysis of randomized controlled trials. Journal of Psychopharmacology (Oxford, England), 26(7), 994–1002. doi:10.1177/0269881112439253[/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]

Het Psilocybine onderzoeksteam van Johns Hopkins heeft hulp nodig. Om de complexe, en vaak uitdagende ‘bad trip’ ervaring te bestuderen, is het Psilocybine Onderzoeksteam bezig met een anonieme enquête op het internet. Mocht je ooit een dergelijke ervaring hebben gehad, dan stellen de onderzoekers het zeer op prijs als je de enquête invult. Heb je zelf nooit een ‘bad trip’ gehad, maar ken je mensen die er wel bekend mee zijn, twijfel dan niet om de link door te sturen.

Doe mee en deel: http://www.shroomsurvey.com

ACHTERGROND: Zoals je wellicht kunt herinneren, hebben we het afgelopen jaar een internetonderzoek gedaan om uitdagende ervaringen (zogenaamde ‘bad trips’) na het nemen van psilocybine in kaart te brengen. De resultaten van deze vragenlijst waren erg interessant en zullen resulteren in twee of meer publicaties. Als onderdeel van de analyse van de data van dat onderzoek, hebben we een tweede versie van de vragenlijst ontwikkeld die moet leiden tot de uiteindelijke ontwikkeling van een psychometrisch sterke ‘Challenging Effect Questionnaire’, waarvan we hopen dat het een significante bijdrage zal gaan leveren aan het wetenschappelijk inzicht op het gebied van psilocybine. Dit werk zal een aanvulling zijn op ons gepubliceerde en lopende werk naar het valideren van een vragenlijst die door psilocybine geïnduceerde mystieke ervaringen in kaart kan brengen.