OPEN Foundation

Heb je wel eens Salvia divinorum gebruikt? Onderzoekers van Harvard University in de VS zijn benieuwd naar je bevindingen. In een anonieme online enquête worden vragen gesteld over je gebruik, je ervaringen, en enkele persoonlijkheidskenmerken. De antwoorden zullen worden gebruikt voor een wetenschappelijk onderzoek. De enquête is geheel vrijblijvend, en er zullen geen identiteitsgegevens worden verzameld. Het beantwoorden zal ongeveer 45 minuten tot 1 uur in beslag nemen. De resultaten van het onderzoek worden gepubliceerd in een gerenommeerd tijdschrift. Wil je jouw ervaring(en) delen en tegelijkertijd een bijdrage leveren aan de wetenschap? Doe dan mee!

Klik hier om mee te doen.

Ayahuasca Shamanism in the Amazon and Beyond, edited by Beatriz Caiuby Labate & Clancy Cavnar, Oxford University Press, 2014.

The editors presented this book recently at the 2014 World Ayahuasca Conference. This volume, part of the Oxford Ritual Studies series, provides us with the results of fieldwork done by a variety of anthropologists in many areas of the Amazon (Peru, Brazil and Colombia) and some areas outside of this region (Southern Brazil and urban centres in the region). It springs forth from the Amazon Conference: Amazonian Shamanism, Psychoactive Plants and Ritual Reinvention that took place at Heidelberg University in 2010.

The essays focus on different groups of people that use ayahuasca: on tribes that use ayahuasca in what is often considered a traditional setting, on tribes that have relatively recently adopted the use of ayahuasca, on mestizo shamanism and on the tourists that flow in mostly from North America and Europe. This diversity gives us a varied collection of essays, although all show how ayahuasca is used as a way to build culture and identity, as well as build connections between tribes and/or groups.

The picture that emerges out of the various essays is one that shows that some of the widespread ideas surrounding the history of ayahuasca as well as the way ayahuasca has been used traditionally are unfounded and in dire need of revision. It is shown for example that most tribes described in this volume only started using ayahuasca as we know it today relatively recently: some, like the Shipibo, around 150-200 years ago and others only since a few decades. This poses questions about ‘traditionality’ and how the use of ayahuasca has changed the cultural identity of these tribes. In general the authors conclude that the adoption of ayahuasca has caused such tribes to form their identity around the use of ayahuasca, while the growth of tourism has amplified this effect. Another effect of tourism is that the ‘traditional way to use ayahuasca’ has transformed through the expectations and conceptual frameworks of the tourists, which results in retreat centers that focus on personal development and healing with an eclectic approach that differs strongly from the ritual shamanic context within which the local population uses ayahuasca. Elements from other spiritual traditions are incorporated in the treatment, such as sweat lodges, Ayurvedic treatments, and so on. The essays show that these practices are shaped by cultural exchange, instead of a one-way dissemination of native wisdom.

The question whether this is a positive or negative development is only hinted at, but the message of the book is that, while it shows that the spread of ayahuasca is more recent than thought and that its use has furthermore transformed continuously throughout this process, the use of ayahuasca in the forming of cultural identities is no less legitimate. Summarily, the essays open up some new paths for researching the interplay between tradition, culture, identity and ayahuasca. This book is a welcome addition for those interested in the use of ayahuasca in the Amazon and beyond, for both anthropologists and those with an interest in ayahuasca in general. Highly recommended.

Buy this book through bookdepository.com and support the OPEN Foundation

Ayahuasca Shamanism in the Amazon and Beyond, edited by Beatriz Caiuby Labate & Clancy Cavnar, Oxford University Press, 2014.

Dit boek werd onlangs door de redacteuren gepresenteerd op de World Ayahuasca Conference 2014. Het is deel van een serie getiteld Oxford Ritual Studies en geeft ons de resultaten van het veldwerk van een verscheidenheid aan antropologen in verschillende delen van het Amazonegebied (Peru, Brazilië en Colombia) en daarbuiten (Zuid-Brazilië en stadscentra in de regio). Het boek vloeit voort uit de Amazon Conference: Amazonian Shamanism, Psychoactive Plants and Ritual Reinvention, die plaatsvond aan de universiteit van Heidelberg in 2010.

De essays gaan over verschillende groepen mensen die ayahuasca gebruiken: over stammen die ayahuasca gebruiken in wat als een traditionele setting beschouwd kan worden, over stammen die recent ayahuasca zijn gaan gebruiken, over de mestizo sjamanen en over de toeristen die vooral uit Noord-Amerika en Europa het Amazonegebied in komen om ayahuasca te gebruiken . Deze diversiteit zorgt voor een gevarieerde collectie van essays, waaruit als geheel blijkt dat ayahuasca zowel gebruikt wordt om cultuur en identiteit op te bouwen, als om verbindingen en uitwisseling aan te gaan tussen stammen en/of groepen.

Het beeld dat hieruit naar voren komt laat ons zien dat sommige van de wijdverspreide noties rond de geschiedenis van ayahuasca en de manier waarop het traditioneel gebruikt wordt ongefundeerd zijn en nodig herzien dienen te worden. Een voorbeeld is dat de meeste bestudeerde stammen in dit boek slechts relatief recent ayahuasca zoals wij dat nu kennen zijn gaan gebruiken, sommige, zoals de Shipibo, sinds rond de 150-200 jaar, en andere slechts sinds enkele decennia. Dit zorgt voor een aantal belangrijke vragen over ‘traditionaliteit’ en hoe het gebruik van ayahuasca de culturele identiteit van deze stammen heeft veranderd. In het algemeen laten de auteurs zien dat het overnemen van het gebruik van ayahuasca ervoor heeft gezorgd dat de betreffende stammen hun identiteit rondom dit gebruik hebben gebouwd, terwijl de groei van het toerisme dit effect nog heeft versterkt. Een ander effect van het toerisme is dat de ‘traditionele manieren om ayahuasca te gebruiken ’ getransformeerd zijn door de verwachtingen en de conceptuele frameworks van de toeristen, wat heeft geresulteerd in de opkomst van retreat centers met een focus op persoonlijke ontwikkeling en heling met een eclectische aanpak die sterk afwijkt van de rituele sjamanistische context waarbinnen de lokale bevolking ayahuasca gebruikt. Men incorporeert elementen uit andere spirituele tradities in de behandeling, zoals zweethutten, Ayurvedische behandelingen, enzovoort. De essays laten zien dat culturele uitwisseling deze praktijken sterk vormgeeft, in tegenstelling tot het idee dat er een-richtingsverkeer is van lokale wijsheid die wordt doorgegeven aan de toeristen.

De vraag of dit een positieve of negatieve ontwikkeling is, wordt niet gesteld, maar de boodschap die dit boek geeft is dat ondanks het feit dat de verspreiding van het gebruik van ayahuasca recenter is dan veelal gedacht en dat de wijze van gebruik ook continu verandert, het gebruik van ayahuasca in het vormen van culturele identiteiten niet minder legitiem is. In het kort openen deze essays enkele nieuwe paden voor het onderzoeken van de wisselwerking tussen traditie, cultuur, identiteit en ayahuasca. Dit boek is een welkome toevoeging voor wie geïnteresseerd is in het gebruik van ayahuasca in het Amazonegebied en daarbuiten, zowel voor antropologen als voor hen die een meer algemene interesse in ayahuasca hebben. Aanrader!

Koop dit boek via bookdepository.com en steun daarmee Stichting OPEN

Recentelijk heeft de Britse Psychological Association een speciaal themanummer van ´The Psychologist´ (September 2014, vol. 27) aan de toenemende populariteit van onderzoek naar psychedelica gewijd. Dit is de eerste keer dat er een uitgebreide publicatie over de complexiteit van de psychedelische ervaring verscheen in het blad.

David Nutt (2014) stelt, in het eerste artikel van het nummer, dat de wetenschappelijke desinteresse van het verleden verklaard kan worden door de maatschappelijke poging om psychedelica van hun “waarde en belang” te ontdoen om morele redenen. De politieke redenering gaat als volgt: hoe kunnen we anders dan het onderzoek naar psychedelica veroordelen wanneer het risico bestaat dat dit onderzoek recreatief gebruik zou kunnen legitimeren? Ondanks de mogelijke maatschappelijke risico’s stelt Nutt dat “het falen van de wetenschappelijke gemeenschap (met name neurowetenschappers) om te protesteren tegen het verbod op onderzoek naar hallucinogenen, één van de meest ontstellende vergissingen van de laatste eeuw is, en dat die ongedaan moet worden gemaakt. Psychologen en andere neurowetenschappers moeten het recht opeisen om deze drugs te bestuderen” (2014).

Vele neurowetenschappers hebben niet gewacht tot Nutt met deze oproep kwam om te beginnen met het ontrafelen van de relatie tussen psychedelische drugs en de menselijke hersenen. In How do psychedelics work on the brain? (het tweede artikel) beschrijven Carhart-Harris, Kaelen en Nutt (2014) de psychedelische ervaring, beginnend bij het niveau van neurotransmitters en eindigend bij de grootschalige neuronale systemen in het brein. De voor de hand liggende vraag voor de psychologie (zoals aangegeven in de titel van het themanummer) is of de neuronale dimensie ons iets kan vertellen over de psychedelische ervaring dat nog binnen ons gebied van betekenis ligt, of zoals Jameson het stelt, “our cognitive mapping” (1991).

In het derde artikel neemt Vaughan Bell (2014) een andere invalshoek en stelt hij de vraag: wat kunnen we leren uit de manieren waarop andere culturen omgaan met hallucinogene drugs? Bell stelt dat “drugs-geïnduceerde hallucinaties vaak worden onderzocht alsof ze volledig kunnen worden begrepen als chemische reacties in het brein”. In Bell’s gedachtegoed is het niet in het brein, maar juist in de cultuur en de relatie tussen het individuele en de sociale context waar de interessante effecten plaatsvinden.

Het vierde artikel, geschreven door Henry David Abraham (2014), verbindt de drie eerdere artikelen door het onderzoek van de auteur naar HPPD (hallucinogen persisting perception disorder) te beschrijven. Abraham geeft hierin een fenomenologische beschrijving van de complexe dynamiek tussen de neuronale en de psychologische dimensies van HPPD.

Charles Grob, Ira Byock en Erica Rex breiden, in het vijfde artikel Viewpoints: Experiences of hallucinogen treatment (2014), de denkwijze van Abraham uit door inzicht te geven in het ‘nieuwe’ veld van psychedelische therapie. “Verschillende deelnemers”, zegt Byock, “rapporteren niet alleen een vermindering van angst of depressie, maar ook een langdurig gevoel van welzijn. Sommigen uiten een gevoel van vrede, dankbaarheid voor hun leven, vergiffenis naar anderen en naar henzelf, en minder angst en meer zekerheid over de toekomst”. De door Grob beschreven behandelinterventie voor “existentiële angst” wordt gezien als slechts een van de vele mogelijke toepassingen van psychedelica.

Alle artikelen zijn in de september editie van The Psychologist verschenen (volume 27, 9) “A brave new world for psychology?”

 
Referenties
Abraham, H. D. (2014). When the trip doesn’t end. The Psychologist, 27(9), 670-673.
Bell, V. (2014). Cultures of chemically induced hallucinations. The Psychologist, 27(9), 666-669.
Carthart-Harris, R., Kaelen, M., & Nutt, D. (2014). How do hallucinogens work on the brain? The Psychologist, 27(9), 662-665.
Grob, C.S., Byock, I.R., Rex, E. (2014). Viewpoints: Experiences of hallucinogen treatment. The Psychologist, 27(9), 676-679
Jameson, F. (1991). Postmodernism, or, the cultural logic of late capitalism. Durham, NC: Duke University Press.
Nutt, D. (2014). A brave new world for psychology? The Psychologist, 27(9), 658-661.